Nabożeństwo biblijne, prelekcje i muzyka złożyły się na zorganizowaną w Elblągu 21 października br. III sesję plenarną I synodu diecezji elbląskiej, trwającego pod hasłem „Dojrzali w wierze i życiu”. To trzecie tego typu spotkanie od chwili rozpoczęcia prac synodu we wrześniu 2016 roku. Uroczysta sesja plenarna odbyła się w gmachu Elbląskiego Seminarium Duchownego.
Obrady zgromadzenia synodalnego rozpoczęło nabożeństwo biblijne, które poprowadził ks. Piotr Towarek – sekretarz synodu. Jego centralne miejsce stanowiła medytacja bp. Jacka Jezierskiego, opierająca się o fragment listu św. Pawła Apostoła do Efezjan [Ef 2, 18-22]. - Uczestniczymy w procesie budowania. Dzięki Chrystusowi Jezusowi wzrasta budowla. Jesteśmy jej fragmentem i równocześnie jej budowniczymi, współbudowniczymi – mówił biskup elbląski. Przypominał zebranym, że także my sami zostaliśmy „zbudowani”, wbudowani, położeni jako kolejna warstwa murów tej budowli, wspierająca się „na fundamencie apostołów i proroków”. [czytaj całay tekst medytacji: kilknij!]
Z dużym zainteresowaniem uczestników synodalnej sesji spotkał się wykład ks. prof. dr. hab. Zdzisława Kroplewskiego z Uniwersytetu Szczecińskiego pt. Dojrzałość: osobowość, religijność”. Prelegent mówił o kryteriach dojrzałej osobowości, wskazując na: zaangażowanie, wychodzenie „poza siebie”, allocentryczne nastawienie na innych. Podkreślał, że pomiędzy dojrzałą osobowością a dojrzałą religijnością istnieje tzw. sprzężenie zwrotne. Tak więc człowiekowi o dojrzałej osobowości łatwiej zdobyć się na dojrzałą religijność, a człowiekowi o dojrzałej religijności łatwiej dojść do dojrzałej osobowości.
Na zakończenie sesji ks. prof. dr hab. Stefan Ewertowski – sekretarz generalny synodu zaprezentował projekt dokumentu odnowy pastoralnej. Zawarto w nim m.in. pytania na temat: potrzeby autoewangelizacji, propozycji Kościoła dla ludzi młodych, sposobu przekładania treści dokumentów Kościoła na obrazy, idee i zrozumiały dla współczesnego człowieka język. W dokumencie podkreśla się także konieczność wykorzystania elektronicznych środków przekazu w ewangelizacji, czy też umiejętność współpracy z ludźmi sztuki na gruncie kościelnym. Postawione pytania dotyczą nadto: kwestii odnowy parafii, wsparcia nauczycieli religii, wskazania znaków nadziei w Kościele, szczególnie w Kościele partykularnym elbląskim. Przedyskutowane w zespołach synodalnych zagadnienia, odesłane do sekretariatu synodu w formie odpowiedzi, mają dopomóc biskupowi elbląskiemu w redakcji dokumentu końcowego synodu. [Pobierz projekt dokumentu: kliknij! ]
Ważnym i ubogacającym punktem III sesji plenarnej elbląskiego synodu była muzyka w wykonaniu zespołu „Capella Sancti Nicolai”. Zebrani usłyszeli znane melodie autorstwa Ennio Moriccone z filmu „Misja”, a także „Flower duet” z opery Lakmé [muz. Léo Delibesby], czy też argentyńskie tango „Por una Cabeza” [muz. Carlos Gardel].
Pierwszy, historyczny dla diecezji elbląskiej synod rozpoczął się we wrześniu 2016 roku. W chwili obecnej wchodzi coraz bardziej w fazę pogłębiania problematyki rozeznawania, gromadzenia danych i materiałów. Szczególnie ważne na tym etapie jest uaktywnienie komisji, zespołów specjalistycznych i parafialnych oraz samych uczestników zgromadzenia synodalnego. Ich własne, indywidualne i wspólnotowe doświadczenie, przemyślenia i sugestie mogą dopomóc w odczytaniu współczesnych znaków czasu i sformułowaniu projektu propozycji pastoralnej, jaką Kościół elbląski może dać człowiekowi i światu. Kolejna, uroczysta sesja plenarna synodu ma odbyć się wiosną w Iławie.
