Ksiądz biskup elbląski Jacek Jezierski zaprasza wszystkich kapłanów diecezji, kapłanów zgromadzeń zakonnych, a także służbę liturgiczną ołtarza do udziału w Mszy Krzyżma w katedrze św. Mikołaja w Elblągu (Wielki Czwartek, godz. 10.00). Porządek trzech świętych dni w katedrze (triduum): Msza Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek (g. 18.00) - przewodniczy ks. bp Józef Wysocki; Ciemna Jutrznia w Wielki Piątek (g. 9.00); Liturgia Męki Pańskiej w Wielki Piątek (g. 18.00) - przewodniczy ks. bp Jan Styrna; Ciemna Jutrznia w Wielką Sobotę (g. 9.00); Wigilia Paschalna (g. 19.00) i Rezurekcja w Niedzielę Zmartwychwstania (g. 6.00) - przewodniczy ks. bp Jacek Jezierski.
„Triduum” znaczy „trzy dni”. Policzmy je: Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielka Sobota, i Niedziela Zmartwychwstania. Wychodzi cztery. Coś się nie zgadza. Trzeba pamiętać, że w liturgii, święto zaczyna się wieczorem dnia poprzedniego (w nawiązaniu do tradycji żydowskiej). Triduum Paschalne rozpoczyna się wieczorem w Wielki Czwartek, czyli w wigilię Wielkiego Piątku. Potem jest Sobota, która zaczyna się wieczorem w Piątek, i Niedziela, która zaczyna się w sobotni wieczór. Mamy więc trzy dni. „Pascha” – oznacza przejście. Pascha jest głównym świętem Izraelitów, pamiątką przejścia z niewoli egipskiej przez Morze Czerwone do Ziemi Obiecanej. Pascha Chrystusa oznacza Jego przejście ze śmierci do życia, z tego świata do Ojca. Pascha wyznawców Chrystusa dokonuje się przez sakramenty, w których przechodzimy ze śmierci grzechu do nowego życia. Te trzy dni stanowią jedno święto.
W Wielki Czwartek świętujemy ustanowienie Eucharystii i Sakramentu Kapłaństwa. We wszystkich kościołach katedralnych właśnie w tym dniu w trakcie Mszy Krzyżma, rano, poświęcony zostaje olej Krzyżma Świętego i olej chorych. Oleje te będą służyć przez cały rok w celebracji chrztu, bierzmowania, święceń kapłańskich, konsekracji kościołów i ołtarzy oraz w namaszczeniu chorych.
W Wielki Czwartek wieczorem celebruje się Mszę Wieczerzy Pańskiej, która przypomina ustanowienie Eucharystii i Kapłaństwa i jest w parafiach zazwyczaj koncelebrowana przez wszystkich kapłanów przeżywających swoje święto. W trakcie śpiewu „Chwała na wysokości Bogu” biją dzwony i dzwonki znajdujące się w świątyni, po czym milkną wraz z organami aż do chwili, kiedy ich dźwięk oznajmi światu radosną wieść, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Po homilii następuje „Mandatum”, czyli obrzęd upamiętnienia sceny, w której Jezus umył nogi swoim apostołom. Po Komunii następuje uroczyste przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy adoracji nazywanej Ciemnicą. W czasie procesji śpiewa się starożytny hymn „Sław języku tajemnicę”, a po liturgii zdejmuje się obrusy z ołtarza, na znak obnażenia Jezusa. Do późnych godzin nocnych trwa adoracja w Ciemnicy.
W Wielki Piątek nie sprawuje się Mszy św., ale wieczorną Liturgię Męki Pańskiej. Wejście kapłanów i asysty następuje w ciszy. Po przyjściu do ołtarza kapłani kładą się krzyżem na posadzce kościoła oddając cześć Jezusowi (prostracja). Po modlitwie celebransa rozpoczyna się Liturgia Słowa, której najistotniejszym momentem jest odczytanie lub odśpiewanie Męki Pańskiej wg św. Jana. Po uroczystej i rozbudowanej w tym dniu modlitwie powszechnej (sięgającej swą strukturą V-VI w.) następuje uroczyste odsłonięcie i adoracja Krzyża. Wierni podchodzą i na znak uwielbienia całują święty znak zbawienia. Po tym obrzędzie przykrywa się ołtarz obrusem i rozdzielana jest Komunia Święta. Następnie monstrancję z Najświętszym Sakramen-tem okrywa się welonem na znak owinięcia Ciała zmarłego Pana w płótna i przenosi do grobu, przy którym celebrans odmawia na zakończenie końcowe modlitwy.
Wielka Sobota to jedyny dzień w roku, w którym nie odprawia się Mszy św. W kościołach święci się tego dnia pokarmy na stół wielkanocny. Wigilia Paschalna, która rozpoczynać się powinna po zmroku tego dnia, należy już do obrzędów dnia następnego, do niedzieli Zmartwychwstania.
Wigilia Paschalna sprawowana w sobotni wieczór a właściwie w nocy, jest jak twierdził św. Augustyn: „Matką wszystkich wigilii i liturgii”, ponieważ to w niej celebruje się największą tajemnicę i cud wiary w Zmartwychwstanie. Pierwsza część obrzędów rozpoczyna się na zewnątrz kościoła poświęceniem ognia i Paschału - świecy paschalnej przypominającej światło zmartwychwstałego Chrystusa i wniesionej uroczyście do świątyni. Po zapaleniu świec i świateł śpiewa się Orędzie Wielka-nocne, ogłaszające światu zwycięstwo Chrystusa. Drugą cześć celebracji stanowi Liturgia Słowa złożona z większej ilości czytań (nawet 8). Po ostatnim czytaniu ze St. Testamentu odzywają się w kościele milczące dotąd organy, a wierni przy wtórze dzwonów śpiewają radosne „Chwała na wysokości”. Po Epistole (List do Rzymian) wykonuje się uroczyste „Alleluja”. Trzecia część celebracji to Liturgia Chrzcielna, związana z poświęceniem wody i ewentualnym chrztem dzieci lub dorosłych. W obrzędach tych śpiewa się litanię do świętych, uroczyście odnawia przyrzeczenia chrzcielne oraz przyjmuje pokropienie nową wodą. Ostatnia część Wigilii - Liturgia Eucharystyczna. Wg tradycji rzymskiej na zakończenie Wigilii powinna odbyć się procesja rezurekcyjna ogłaszająca światu cud Zmartwychwstania. Tradycja polska przenosi ją jednak na godzinę 6.00 i łączy z Mszą wielkanocną o poranku.