Drodzy Uczestnicy Mszy świętej,
Droga Anito [Anita Gorzelańczyk]
1. Dziś Kościół wspomina św. Jana od Krzyża, zakonnika. Żył w XVI stuleciu. Był Hiszpanem. Gdy św. Teresa Wielka dokonywała reformy Karmelu, dołączył do niej. Przyczynił się do odnowy męskiej gałęzi tego zakonu.
Św. Jan od Krzyża uczył, że cierpienie tzn. droga krzyża otwiera drogę do osiągania mądrości Bożej, ewangelicznej, chrześcijańskiej.
2. Za chwilę dokona się obrzęd profesji pustelniczej – chrześcijanki Anity. Pustelnicy należą do starożytnego stanu życia konsekrowanego uznanego przez Kościół. W wiekach średnich znanymi pustelnicami były: św. Rozalia z Sycylii, bł. Juta z Chełmży oraz bł. Dorota z Mątów na Żuławach Malborskich.
Stan pustelnic odradza się naszych czasach. Jest to indywidualna droga życia konsekrowanego.
3. Życie pustelnicze wiąże się ze zobowiązaniem do zachowania trzech rad ewangelicznych. Wymaga życia naznaczonego praktykami ascetycznymi, a przede wszystkim szukania samotności poprzez zamieszkanie z dala od skupisk ludzkich. Pustelnicy wypracowują własną regułę życia, którą zatwierdza miejscowy biskup [ordo vitae eremiticae – OVE].
4. Życie pustelnicze posiada swoje trudności i niebezpieczeństwa. Dlatego trzeba otoczyć Anitę modlitwą. Nasza wytrwała modlitwa pomoże jej zrealizować odkryte powołanie.
5. Według naszej wiedzy historycznej, składana dziś profesja jest drugą w granicach obecnej diecezji elbląskiej. Przed sześcioma wiekami życie pustelnicze podjęła pobożna wdowa w Kwidzynie, Dorota z Mątów czczona dziś jako błogosławiona.