Wersja listu do pobrania w formacie Word: kliknij!
Drodzy Siostry i Bracia, wyznawcy Jezusa Chrystusa, tworzący Kościół diecezjalny elbląski,
I. Męczeństwo św. Szczepana
W drugim dniu Świąt Bożego Narodzenia kalendarz Kościoła przypomina św. Szczepana diakona. Był on pierwszym męczennikiem chrześcijańskim.
Pojawienie się chrześcijan spowodowało negatywną reakcję w środowiskach żydowskich. Kościół Jezusa zaczęto widzieć jako szkodliwą grupę wyznaniową, burzącą ustalony od wieków porządek religijny. Doszło do konfliktu pomiędzy tym, co dawne i tym, co nowe. Między Synagogą, a Kościołem. Spór był ostry. Toczył się wewnątrz narodu żydowskiego. Pisze o tym ewangelista św. Mateusz: „Będą was [wyznawców Chrystusa] wydawać sądom i w swych synagogach będą was biczować” [Mt 10, 17]. Spór wyznawców religii mojżeszowej z chrześcijanami dotyczył osoby Jezusa. Żydzi nie chcieli uznać w osobie Jezusa, szczególnego wysłannika Bożego – Mesjasza, a tym bardziej Syna Bożego. Było to dla nich niemożliwe do zrozumienia i przyjęcia, a nawet obraźliwe.
Diakon Szczepan stał się ofiarą tej kontrowersji i wielkich emocji, które ona wzbudziła. Zginął jako ofiara samosądu, linczu. Zwyczaj spontanicznego wymierzania kary śmierci w formie kamienowania został zakazany przez Rzymian. Jednak emocje doprowadziły do okrutnego potraktowania wyznawcy Jezusa Chrystusa.
Gdy emocje biorą górę nad rozsądkiem, mamy do czynienia z fanatyzmem. Fanatyzm ujawnia się nie tylko w sferze religii, ale też w życiu społecznym, narodowym i politycznym. Jest to siła destrukcyjna, a więc niszcząca.
II. Urząd diakona
Św. Szczepan należał w Kościele apostolskim do pierwszego pokolenia diakonów. Był współpracownikiem Apostołów. Zajmował się działalnością charytatywną, ale też nauczaniem. Promował i uzasadniał drogę życia, wskazaną przez Jezusa. Urząd diakona pozostał w Kościele, jako wspierający biskupów i księży w wypełnianiu ich misji. Chodzi zwłaszcza o troskę nad chorymi, o zanoszenie im Komunii świętej. Do diakonów należy też przewodniczenie nabożeństwom w kościołach parafialnych poza Mszą świętą oraz głoszenie kazań.
III. Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości
Zbliża się rok 2018. Będzie on jubileuszowym, z racji 100-lecia odzyskania przez naród polski własnego państwa po latach zaborów. Niepodległość daje możliwość społeczeństwu samoorganizowania się, tworzenia własnych struktur samorządowych i państwowych. Narody posiadają do tego prawo. Suwerenne państwo może określać własną drogę rozwoju, zgodnie ze swoimi tradycjami i zwyczajami. Posiadanie własnego państwa, języka i rozwiązań ustrojowych, jest naszym wspólnym dobrem. Stulecie odzyskania przez Polskę niepodległości, to powód do radości i dumy. Wiele zawdzięczamy poprzednim pokoleniom. Dzięki ich uporowi, cierpieniu i wyobraźni, możemy żyć we własnym kraju i państwie.
IV. Nasze Seminarium
100 lat temu powstał również Katolicki Uniwersytet Lubelski, jako jedna z pierwszych instytucji kształcenia odradzającego się państwa. W naszej diecezji przyszłych diakonów i księży kształci Elbląskie Seminarium Duchowne. Posiada ono odpowiednie pomieszczenia oraz niedużą, wyspecjalizowaną bibliotekę. W gmachu seminarium odbywają się także spotkania o charakterze naukowym i kulturalnym. Ostatnio np. odbyła się sesja, w związku z 500-leciem Reformacji. Dotyczyła ona obecności protestantów w Prusach, a zwłaszcza w miastach królewskich: w Gdańsku i Elblągu.
Do święceń kapłańskich wiosną 2018 r. przygotowuje się w naszym seminarium 8 diakonów. Kleryków jest w seminarium trzydziestu. Studiują teologię i nauki pomocnicze oraz pokrewne.
V. Kształcenie nauczycieli religii
Katecheza szkolna potrzebuje nowych nauczycieli, którzy zastąpią przechodzących na emerytury. Kształceniem nauczycielek i nauczycieli religii zajmuje się Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, inne wydziały teologii i uniwersytety katolickie.
VI. Umiejętność rozwiązywania sporów
Św. diakon Szczepan został zamordowany przez osoby, które nie pogodziły się z powstawaniem społeczności chrześcijańskiej. Szczepan stał się ofiara nienawiści.
Właściwą drogą rozwiązywania konfliktów i napięć, które rodzą się w zderzeniu, tego co dawne i nowe, swoje i obce, jest spotkanie oraz rozmowa. Nie zniszczenie oponenta, ale znalezienie rozwiązania, możliwego do przyjęcia przez wszystkich. Wzajemny szacunek i respekt dla drugiego jest podstawą niezbędną w każdej społeczności.
Życzę Wszystkim, a także Ojczyźnie, Bożego błogosławieństwa w 2018 roku.
„Podnieś rękę Boże dziecię, błogosław Ojczyznę miłą…”
+Jacek Jezierski – biskup elbląski